کد مطلب:235290 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:224

کرامت 10
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:

یكی از اصحاب حضرت رضا علیه السلام مریض شد؛ آن جناب، به عیادتش رفت و پرسید؛ حالت چطور است؟

گفت: مرگ را در برابر چشمانم مجسم می بینم.

فرمود: مرگ را چگونه می بینی؟ عرض كرد: بسی ناگوار و طاقت فرسا

آن حضرت فرمود: آنچه تو دیدی نشانه ای از مرگ بوده است تا تو را به آن آشنا سازند.

مردم دو قسمند: «مستریح و مستراح به»

یكی به وسیله ی مرگ از رنج و شكنجه راحت می شود. و دیگری مرگ، شرش را از سر مردم كم می كند.

اكنون ایمانت را به خدا تجدید و به مقام ولایت هم اعتراف كن، تا از جمله كسانی شوی كه مرگ موجب راحت و آسایش آنان شود.

دستور آن حضرت را اجرا كرد. در این هنگام عرض كرد یابن رسول الله علیه السلام اكنون ملائكه با سلام و تعظیم به شما تهنیت می گویند و در برابرت ایستاده اند؛ اجازه فرمائید تا بنشینند! فرمود: ملائكه پروردگارم بنشینید.

سپس فرمود: از آنان بپرس. دستور دارند كه ایستاده باشند؟

عرض كرد: سؤال كردم؛ گفتند: اگر تمام فرشتگان هم خدمت شما برسند، به پاس احترام شما باید بایستند؛ مگر اجازه ی نشستن بفرمائید.

خدای تعالی به آنان چنین دستوری داده است؛ در این هنگام، آن مرد چشم بر هم گذاشت و در آخرین لحظات حیات عرض كرد:



[ صفحه 142]



السلام علیك، یابن رسول الله علیه السلام اینك تمثال شما و رسول اكرم صلی الله علیه و اله و ائمه علیهم السلام در برابر چششمم مجسم شده است؟ این سخن گفت و از دنیا رفت.