کد مطلب:235290
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:224
کرامت 10
امام محمد تقی علیه السلام فرمود:
یكی از اصحاب حضرت رضا علیه السلام مریض شد؛ آن جناب، به عیادتش رفت و پرسید؛ حالت چطور است؟
گفت: مرگ را در برابر چشمانم مجسم می بینم.
فرمود: مرگ را چگونه می بینی؟ عرض كرد: بسی ناگوار و طاقت فرسا
آن حضرت فرمود: آنچه تو دیدی نشانه ای از مرگ بوده است تا تو را به آن آشنا سازند.
مردم دو قسمند: «مستریح و مستراح به»
یكی به وسیله ی مرگ از رنج و شكنجه راحت می شود. و دیگری مرگ، شرش را از سر مردم كم می كند.
اكنون ایمانت را به خدا تجدید و به مقام ولایت هم اعتراف كن، تا از جمله كسانی شوی كه مرگ موجب راحت و آسایش آنان شود.
دستور آن حضرت را اجرا كرد. در این هنگام عرض كرد یابن رسول الله علیه السلام اكنون ملائكه با سلام و تعظیم به شما تهنیت می گویند و در برابرت ایستاده اند؛ اجازه فرمائید تا بنشینند! فرمود: ملائكه پروردگارم بنشینید.
سپس فرمود: از آنان بپرس. دستور دارند كه ایستاده باشند؟
عرض كرد: سؤال كردم؛ گفتند: اگر تمام فرشتگان هم خدمت شما برسند، به پاس احترام شما باید بایستند؛ مگر اجازه ی نشستن بفرمائید.
خدای تعالی به آنان چنین دستوری داده است؛ در این هنگام، آن مرد چشم بر هم گذاشت و در آخرین لحظات حیات عرض كرد:
[ صفحه 142]
السلام علیك، یابن رسول الله علیه السلام اینك تمثال شما و رسول اكرم صلی الله علیه و اله و ائمه علیهم السلام در برابر چششمم مجسم شده است؟ این سخن گفت و از دنیا رفت.